دلتنگِ صبح های دلنشین

از وقتی شاغل شدم، دلم برای این صبحانه های دلچسپِ تک‌نفره‌ تنگ شده.

این روز ها صبحانه ام یک ساندویچ پنیر یا یک کروسانت زعتر است که در راه رسیدن به محل کار میخورم.

دلم آن صبح هایِ دلنشینم را میخواهد.

پی نوشت: این وبلاگ به مدت یک هفته – شاید بیشتر و شاید کمتر- به روز نخواهد شد.